Training met KArak!
Karak is in training om de gehoorzaamheid wat op te krikken en om wat aan het gedrag bij te sturen. Karak is een zeer mooie & trotse Mechelse herder! Echter, Karak kon reactief uit de hoek komen naar mensen en honden en een karaktervolle hond van 45 kg met een mooi afgewerkt gebit en stevige kaken valt niet zomaar te negeren dus de muilband was zeker geen overbodige luxe. Karak is momenteel nog steeds in training en er wordt zeer goede progressie gemaakt en ondertussen hebben we de muilband niet meer nodig en zijn we overgestapt op het gebruik van de snuitband (Gentle leader of halti) als alternatief van de muilband. Medicatie was nooit aan de orde om het gedrag bij te sturen! https://gobobby.be/geen-pillen-maar-maslow/
Karak zijn reactiviteit komt niet door één of andere verkeerde behandeling want hij is graag gezien door zijn eigenaars waar hij al sinds pup is maar eerder door een combinatie van zijn karakter en een tekort aan zelfvertrouwen, en dat uit zich in agressie. Op vlak van habituatie en socialisatie konden er misschien wel betere resultaten worden behaald en op jonge leeftijd was er een bijtincident waar Karak werd gebeten door een andere hond. Dat bijtincident heeft ervoor gezorgd dat Karak zijn vertrouwen een flinke deuk heeft gekregen met als gevolg… angstagressie! Het is natuurlijk niet allemaal angstagressie en nogal dikwijls scheert men alles over dezelfde kam. De verdelingen van bepaalde agressies, zelfvertrouwen, wantrouwen, bezitsdrang, angsten etc… kunnen context gebonden zijn.
Maar het is wat het is en daarmee doen we het! De wens van de baasjes was om met Karak op een normale manier te kunnen gaan wandelen zonder dat hij uitvalt naar andere honden en mensen. Men wou dus meer controle over de hond zonder dat de onderlinge relatie beschadigd zou geraken en door een bijtincident dat was voorgevallen moest er snel een ommekeer komen.
Plan van aanpak!
Bij Karak zijn we eerst begonnen met het informeren en onderwijzen van zijn baasje. Informeren over hoe je met aandacht moet omgaan, hoe je moet motiveren, hoe je kan bijsturen, inzicht geven in gedrag & gehoorzaamheidstraining, impulscontrole etc… Een pak informatie die achteraf ook allemaal beschikbaar blijft als naslagwerk via ons online leerplatform (https://k9training.be).
Vervolgens zijn we praktisch aan het werk gegaan en wandelen aan de leiband was een eerste struikelblok want wat doe je met een hond van 45 kg die een (anti) trektuigje heeft om te gaan wandelen maar die precies de handleiding ervan niet goed heeft gelezen 🙂 ? Veel anti-trektuigjes leiden zeker niet tot het gewenste resultaat en mensen met een sterke karaktervolle hond die zo’n harnasje hebben moeten dikwijls zelf het onderspit delven en pijn aan rug en schouders trotseren om te gaan wandelen. Deze trainingsinstrumenten hebben de naam “anti-trek tuigje“, “no pull harnass” etc… maar honden trekken er dikwijls zelfs harder door.
Zeer regelmatig heb ik al informatiefilmpjes gezien (reclamefilmpjes als het ware) waar men een hond toont die na 2 minuten al gestopt is van trekken, uiteraard met zo’n harnasje maar als ik dan zelf dat materiaal test, dan werkt het zeker niet zoals in het informatiefilmpje. Het verkoopargument dat men dikwijls gebruikt is dat de hond fysisch niet meer in staat zou zijn om te trekken of dat het ongemakkelijk wordt voor de hond wanneer hij trekt. Als gevolg daarvan zou de hond moeten leren dat dichter bij zijn baas lopen wel het nodige comfort geeft. Hierbij de begeleidende tekst uit een filmpje van een anti-trek harnas dat veel wordt verkocht:
Het is een diervriendelijk en eerlijk hulpmiddel.De XXXX werkt vanuit irritatie en disbalans. Onder de ringen op de schouder lopen zenuwbanen waar de XXXX druk geeft op het moment dat de spanning op de lijn komt. Dit ervaart de hond als onprettig, de hond gaat op zoek om dit gevoel te ontwijken. Binnen enkele meters ontdekt de hond door iets dichter bij de baas te lopen dat hij dit gevoel niet ervaart.
Dit werkt voor veel honden niet goed en natuurlijk zou ik zelf wel willen dat zoiets wel altijd goed werkt want hoe leuk en gemakkelijk zou het niet zijn dat je hond niet meer trekt door het gebruik van alleen maar een bepaald diervriendelijk instrument dat enkel maar vanuit wat irritatie en disbalans werkt? De reden waarom het bij veel honden niet goed werkt is omdat ze er helemaal geen irritatie en disbalans van ondervinden of omdat ze veel te sterk zijn!
Een tijdje geleden heb ik nog een anti-pull harnas kunnen testen met een gemiddeld grote hond die eigenlijk niet zo hard trok maar ook bij hem was het geen succes. Dit wilt niet zeggen dat het bij geen enkele hond kan werken, echter er zijn verschillende trainingsinstrumenten en niet alles werkt bij elke hond! Harnasjes hebben een positief beeld bij veel eigenaars van honden… terwijl dat beeld zeker niet altijd correct is!
Maar om het kort te houden, bij Karak werkte zo’n harnasje helemaal niet dus we gebruiken bij Karak een Neck-Tech halsband of snuitband in combinatie met een ondersteunende trainingshalsband samen met enkele technieken zodat we focus krijgen op aandacht! Die aandacht gaan we dan belonen, opnieuw en opnieuw.
Harnasjes hebben een positief beeld bij veel eigenaars van honden… terwijl dat beeld zeker niet altijd correct is!
E-collar
De ondersteunende trainingshalsband hebben we op verschillende manieren gebruikt namelijk op een bekrachtigende manier voor een aantal zaken die de hond al kende en als correctie bij een aantal zaken waarop hij moest worden bijgestuurd. De manier hoe dat is gebeurd is te specifiek om hier te beschrijven daar het een combinatie is van technieken die per hond wat kunnen variëren, en er is echt wel persoonlijke begeleiding nodig wanneer het gaat over het bijsturen van gedrag in combinatie met een ondersteunende trainingshalsband! Een goede timing hierbij is van groot belang! Waar het vooral ook op neerkomt is dat we per sessie bleven verder werken tot we succes hadden en we dat succes vervolgens terug konden gaan belonen, opnieuw en opnieuw tot het alternatieve gedrag het nieuwe gedrag werd.Het werken met een ondersteunende trainingshalsband bij Karak heeft enkele zeer specifieke voordelen gehad op vlak van:
- Timing: Vanuit een technisch standpunt is het zeer gemakkelijk om de juiste timing te gebruiken met als voordeel minder stress en een snellere leercurve!
- Afstand: Er is geen enkel ander instrument waarmee je op afstand zo effectief kan werken.
- Consequentheid: Het is gemakkelijker om consequent te zijn, wat op zijn beurt minder stress creëert tijdens de trainingen (voor hond en baasje).
- Precisie in de intensiteit: Je hebt de mogelijkheid om de stimulatie aan te passen aan wat de juiste is voor je hond, afhankelijk van de context waarin je je bevindt.
Ondertussen hebben we enkele sessies achter de rug en is het gedrag van Karak al zover gevorderd dat wandelen aan de leiband een stuk makkelijker gaat, dit met ondersteuning van de juiste technieken en de juiste trainingsinstrumenten.
Bij deze hond heeft het werken met de e-collar een zeer duidelijk positief effect gehad. Zonder de ondersteunende trainingshalsband & daarbij de nodige begeleiding zou het voor het baasje van Karak een onmogelijk verhaal zijn geweest. Karak zal wel altijd wel een hond met een sterk karakter blijven maar hij moet andere mensen en honden in zijn omgeving tolereren en wandelen aan de leiband moet een aangenaam moment zijn voor hond en baasje. Deze doelstellingen zijn ondertussen al voor een groot deel bereikt.
Er zal altijd werk aan de winkel zijn en bijvoorbeeld op de markt rondlopen tussen veel volk en andere honden is nu nog niet aan de orde maar stap voor stap zullen met de juiste begeleiding en de juiste trainingsinstrumenten veel doelstellingen worden behaald. Ook hebben we al tussen een 20-tal andere honden kunnen trainen, zonder grote problemen.
Hierbij nog wat feedback van het baasje:
Vanmorgen heeft Karak een overwinning behaald. Namelijk, bij het passeren van de tuin in de buurt, waar steeds een retriever zit te blaffen en te grommen en heen en weer vliegt langs de omheining, dan ging Karak uit zichzelf en met losse leiband gewoon voorbij. (Wel stonden wat haren recht in z’n nek en keek hij mij eens aan) Niks nodig gehad… geen stem van mij, geen bijsturing met riem, ook niet met e-collar. Natuurlijk heb ik hem daarvoor uitbundig geprezen en hij heeft fier gelijk een gieter met kop omhoog en oren recht bijna trippelend onze wandeling verder gezet. (Dit is de retriever die Karak door de omheining heen gebeten heeft toen Karak nog pup was en waardoor hij zelf als eerste is beginnen uitvallen naar andere honden)
Het gebruik van de ondersteunende trainingshalsband (e-collar) is bij Karak een grote hulp. In tegenstelling tot wat men dikwijls denkt is de e-collar geen toverstaf en al zeker geen marteltuig maar gewoon een trainingsinstrument dat op een goede manier gebruikt kan worden bij de training en rehabilitatie van honden. Er is nog steeds bijkomende kennis nodig om met honden om te gaan en een aantal basisvaardigheden maar waarom zouden we het gebruik van de e-collar verbieden?
Indien het niet mogelijk zou zijn om de e-collar te gebruiken bij Karak, dan zou het veel moeilijker, zoniet onmogelijk zijn om Karak -binnen redelijke termijn- te rehabiliteren tot een aanvaardbaar niveau waar de baasjes met hem op een aangename manier kunnen wandelen!